قلب

بدان كه دل، پادشاه تن است. و تن، قائم به فرمان اوست و دل خزانه عقل و ضمیر است در نهان و آشكارا.
محمدبن سیرین گوید:
دل دیدن به خواب، مالی بود كه به وی رسیده، یامالك وی گردد. اگر بیند دل بیرون تن او بود، دلیل بود بر صلاح و نیكوئی تن وی. اگر بیند دل او تنگ شد، دلیل كه كارهای وی تنگ و دشوار شود. اگردل را شادمان بیند، دلیل كه كارها بر وی گشاده گردد. اگر دل فروبسته بیند، از گناه توبه باید كردن. اگر دل را بر دست راست نهاده بیند، دلیل كه سخت بیمار شود. اگر دل را به هر دو دست گرفته بیند، دلیل كه كارها بر وی برآید.
ابراهیم كرمانی گوید:
اگر بیند كه دلش درد می كرد، دلیل كه مالش زیاده شود. اگر بیند كه چشمهای او گشاده شده بود، دلیل كه به كارهای هر دو جهان راغب شود. اگر بیند از دل او خون بیرون آمد، دلیل كه از كار ناكردنی توبه كند و به حق تعالی بازگردد. اگر بیند از دل او صفرا بیرون آمد، دلیل كه بیمار شود. اگر بیند بر دل وی خستگی رسید، دلیل كه بی غم شود. اگر بیند از دل او گوهر بیرون آمد و آن گوهر از دهان بیرون افكند، دلیل كه كافر شود. اگر بیند كه آن گوهر از زمین برداشت و فرو خورد، دلیل كه باز مسلمان شود. اگر بیند گوهر از دل بیرون آورد، دلیل كه ترك نماز بگوید.
جابر مغربی گوید:
اگر بیند دل او پاره پاره شد، دلیل كه دل را به هوس محال و شغلهای ناكردنی مشغول كند. اگر بیند دل او روشن و منور است، دلیل بر صلاح دین او كند. اگر بیند دلش تاریك و تیره است، تاویلش به خلاف این است.
حضرت امام جعفر صادق فرماید:
دل به خواب دیدن به ده وجه است.
اول: مال.
دوم: ریاست.
سوم: فرزند.
چهارم: شجاعت.
پنجم: جوانمردی.
ششم: حرص و آز.
هفتم: دین.
هشتم: قوت نیرومندی.
نهم: شهوت و خواهش.
دهم: نهان داشتن احوال خویش و امور.