سک

از جمله عطرهای خوشبو است. محمدبن سیرین گوید: اگر كه دید سك داشت یا كسی به وی داد، دلیل كه با ادب و فرهنگ باشد و مردمان بر وی ثنا خوانند. اگر دید از وی بوی سك می آمد یا بوی مشك، دلیل كه وی كنیزكِ با لطافتی دوست دارد. اگر بیند به امیر بدل نمود، دلیل كه فسق را بر صلاح گزیده بود و شعر و غزل را بر قرآن اختیار نموده باشد. اگر بیند كه سك می شود و از آن بوی خوش می آمد، دلیل كه نیكوئی با كسانی كند كه مستوره و صالحه باشند و بر وی ثنا گویند. جابرمغربی گوید: اگر بیند كه سك بر خود می مالید، دلیل است با مردم احسان و نیكوكاری كند.