کرکره

منوچهر مطیعی تهرانی گوید: نوعی کرکره چوبی هست که بیرون پنجره اتاق ها نصب می کنند و ثابت و بی حرکت می ماند. فرانسویان به این نوع کرکره می گویند – ژالوزی – که به معنی حسادت است. کرکره در خواب هم حسادت است و هم تجسس و هم میل به اختفا، انزوا و گوشه گیری که البته باید معبر با وضع بیننده خواب بسنجد. اگر ببینید که به پنجره اتاق خویش کرکره آویخته و از ورای آن به خارج نگاه می کنید گرفتار حسد می شوید یا در امور غیر مربوط به خودتان تجسس و فضولی و کنجکاوی می کنید. اگر ببینید اتاقی هست که تمام پنجره های آن را با کرکره پوشانده اند و شما درون آن اتاق هستید و بیرون را نمی بینید در امری شما را کنار می گذارند یا خودتان کنار می گیرید و به تکروی تمایل پیدا می کنید. این در صورتی است که از حضور در آن اتاق با کرکره های بسته خوشحال و راضی باشید اگر خشنود نباشید تعریف اول درست است که شما را کنار می گذارند. اگر ببینید خودتان دارید به پنجره اتاق خودتان کرکره نصب می کنید چیزی هست که نمی خواهید دیگران از آن آگاه شوند و در واقع از روشن شدن یک واقعیت بیمناک خواهید شد. اگر ببینید پنجره های اتاق کرکره کهنه و پاره دارد نزد مردم شرمنده می شوید و موردی پیش می آید که شما را ملامت می کنند.