روی

محمدبن سیرین گوید:
اگر كسی روی خود را خوب و با جمالتر از آن بیند كه در بیداری بود، دلیل كه شرف و منزلتش بیشتر شود. اگر بیند رویش زشت و ناخوش گردید، دلیل كند كه قدر و منزلتش كمتر بود و به چشم حقارت بر وی نگرند.
ابراهیم كرمانی گوید:
اگر بیند رویش سرخ و پاكیزه بود، دلیل كه روشناس شود. اگر بیند گونه رویش سفید شد، دلیل است بر نیكوئی و دین و دیانت او. اگر بیند گونه رویش زرد شد، دلیل كه بیمار شود. اگر بیند گونه رویش سیاه شد، دلیل كه در مردمان رسوا شود. اگر بیند با وجود روسیاهی جامه سفید پوشیده بود، دلیل كه او را دختری آید. اگر بیند با سیاهی روی او گردآلود بود، دلیل كه نشان مرگ بود. اگر بیند رویش خون آلود شد یا زردآب از رویش بیرون آمد یا جراحت بیند، زیان مال است. اگر بیند رویش به قفا گشته بود. دلیل كه مردمان روی از او بگردانند و به جفای او مشغول شوند. اگر بیند روی او كج شده بود، دلیل بر فساد و تباهی دین او كند. اگر بیند بر روی خویش موی بسیار داشت، دلیل كه وام دار شود.
جابر مغربی گوید:
اگر كسی روی خویش را نیكو بیند، در آب یا در آئینه، یا كسی به وی گوید روی تو نیكو است، دلیل كه كار او نیكو شود. اگر روی خویش را زشت بیند، دلیل كه كار او بد شود. اگر روی خود را سرخ بیند، دلیل كه او را با كسی مناظره افتد و از آن كس خشم فرو خورد. اگر روی خود را زرد بیند بیمار شود. اگر به خواب روی روشن و صاف بیند به طاعت ها توفیق یابد و كار خیر كند. اگر روی را سیاه بیند دلیل كه غم و اندوه بدو رسد و درمخاطره كفر افتد. اگر روی خود را شكسته بیند، دلیل بر مصیبتی بود. اگر بر خویش جراحتی بیند، دلیل كه در كار و كدخدائی او خلل افتد از جهت زنان.
اسماعیل بن اشعث گوید:
اگر كسی بیند خویشتن را دو روی است، دلیل كه منافقی كند. اگر دو روی خویش را خوب و پاكیزه بیند، دلیل كه توسط نماید میان مردمان. اگر یك روی خود را خندان بیند و یكی گریان، دلیل كه وی را دو زن بود و سازگاری نكنند با یكدیگر.
حضرت امام جعفر صادق فرماید:
دیدن روی (صورت)درخواب بر هشت وجه است.
اول: شرف و بزرگی.
دوم: خواری و حقارت.
سوم: نظام كارها.
چهارم: دین و دیانت ( ریاست و بارسایى).
پنجم: اندوه و رسوائی چون صورت را سیاه بیند.
ششم: وام داری (بدهکاری).
هفتم: كار نیكو.
هشتم: توفیق طاعت ( توفیق عبادت و بندگى خدا).