خلقان

را به تازی جامه كهنه گویند و پوشیدن آن درخواب غم و اندوه است و درویشی كه بر مردم دیر بماند. محمدبن سیرین گوید: اگر بیند كه جامه خلقان از تن خود بیرون آورد، دلیل كه غم و درویشی از او دور شود، چیزهای نو دیدن همه نیكوست، مگر موزه كهنه كه بهتر از نو بود. ابراهیم كرمانی گوید: اگر كسی بیند كه خلقان فروشی می كند، بد بود و تجارت كردن جامه كهنه بد است، خاصه كه چرك و دریده بود. اگر جامه نو خرید و فروش كند نكوست و تجارت آن خیر و منفعت بود. اسماعیل بن اشعث و ابراهیم كرمانی گویند: جامه كهن فروختن نیك است، اما خریدن بد بود و خلقان فروش در خواب مردی است كه بدی از خود دور كند.