محمد بن سیرین گوید:
بویهای خوش و ناخوش ثنای نیک مدح و ذم و سخن ناصواب است. اگر بیند بوی خوش شنید، دلیل که او نکوهش کنند. اگر در خواب بوی خوش بسیار شنود، دلیل است بر مرگ، زیرا که مرده را از بوی خوش حنوط ناگزیر است.
ابراهیم کرمانی گوید:
اگر بیند او را خوشبوی کردند، دلیل که او را ستایش کنند و ثنا گویند. اگر به خلاف این بیند، دلیل که او را پیش مردم عیب و نکوهش کنند و نام او به زشتی منتشر شود.
دیدگاهتان را بنویسید